Na séptima feira pasada fun a ensinar a Sa
Vileta na miña bici e o frío atravesoume o peito deica os meus pulmóns. O luns
xa tiña un arrefriado. Facía VINTE anos que non collía un. E así, co nariz
entupido, fun facendo fronte ás clases da semana.
Na derradeira lección do luns (unha
privada pra unha rapaza de quince anos), irrompiu o padrasto de vintesete anos,
propinando sutilezas e esixindo unha explicación porque a moza ainda non
aprobara ó inglés. O certo é que a mai da rapaza cambiouna de escola iste mesmo
ano, e o nivel de inglés da nova institución está dez veces por enriba da testa
da moza e de toda a sua familia. Agora, a nena precisa urxentemente de máis de
trescentas horas de clase pra poñerse ó día. En troques diso, a familia decidiu
“axuda-la” cunha hora de clase particular á semana. Fai máis dun mes que
informei disto á mai, quen prometeu estudia-lo tema. E velaiquí que, cando xa
parecía que o tema se esquencera, entra en acción o seu novo e ben feitiño segundo
marido.
Un coñecido ten o costume de cantarolar un
paso doble sempre que alguén intenta provocalo. E canto maior sexa o aldraxe,
máis fote cantarola. Estaba tan absorta lembrando o coñecido que o meu
pensamento bateu involuntariamente na porta da “Banda do Xusticieiro”: unha
banda composta por un trompeta, un violinista e un ex-reno de Papá Noel ó que
apousentaran fai anos por certos problemas intestinais que lle causaban unha
aerofaxia abraiante. Pudolf, o reno máis peideiro, goza agora da súa xubilación
musical mentres abraia ós fans da orquestra co seu alto sentido do ritmo. Pero
non con populares pasodobles, senon con valsas no máis exquisito estilo
vienese. Nista ocasión, o mestre de ceremuñas escolleu “O Danubio Azul”.
Blaue Donau (Johann Strauss)
Dirixe á orquestra o mestre Xosé Troitiño
(O Xusticieiro da Bicicleta).
(O mestre acércase ó atril e levanta a
batuta)
PA – RA – RA – RA – RA
PU-PU PU-PU
PA – RA – RA – RA – RA
PU-PU PU-PU
PA – RA – RA – RA – RA
PU-PU PU-PU
PA – RA – RA – RA – RA
PU-PU PU-PU
Máis rápido...
PA – RA – RA – RA – RA
PU-PU PU-PU
PA – RA – RA – RA – RA
PU-PU PU-PU
PA – RA- RA – RA -
RAAAA
PU-PU-PU-PU-PU
PA – PA - PAAAAAAAA
PU-PU-PU-PU-PU
PA - PA - PAAAAAA
PU-PU-PU-PU-PU
PA - PA - PAAAAAA
PU-PU-PU-PU-PU
PA
PAAAAA
PU-PU-PU-PU-PU
PA PAAAAA
PU-PU-PU-PU-PU
PA PAAAAA
PU-PU-PU-PU-PU
VENTO - VENTO - VENTO -
VENTO - VENTO - VENTO –
VENTO - VENTO - VENTO -
VENTO - VENTO – VEEEEEEN- TO – VEEEEEEN- TO - VEEEEEEEENTO - – TO –TO – TO –
TOOOOOOO
PU-PU-PU-PU-PU-PU-PUUUUU
Unha aperta dende Palma e unha nova foto
pra o “throw back Thursday”:
No comments:
Post a Comment